Vanmorgen worden we weer uitgezwaaid door de achterblijvers. Zij nemen weer de taak op zich om een leuke stek voor de komende nacht te zoeken. Wij verlaten Passau en de Donau. We beginnen meteen met een klim van 13%. Vandaag klimmen we totaal van 230 naar 800m.

Het landschap is een verademing na hele dagen langs de Inn gefietst te hebben. We gaan nu door het Beierse Woud. Prachtige vergezichten en een golvend landschap. Hier en daar een dorpje en een boerderij. Het is wel flink klimmen maar ook prachtige- en snelle afdalingen. De route die we nu rijden is door Frans uitgezet, morgen fietsen we weer een bestaande route: De Moldauroute. Op een T splitsing staat de plaats waar wij naar toe moeten niet bij en terug naar Passau willen we ook niet. Daarom maar zelf een alternatief bedacht. We drinken deze dag al na 30 km koffie omdat we dat wel verdiend hebben met al dat hoogtewerk. We pakken de route weer op na een stuk provinciale weg waar door de auto’s erg hard werd gereden. Op 15 km voor de grensovergang bij Heidmühle zien we een fietspad. Dit blijkt een oude spoorbaan te zijn geweest. We volgen dit pad geleidelijk omhoog door mooie bossen en rotspartijen. Op een gegeven moment moeten we echt van de fiets af omdat we door de dikke sneeuw moeten. Over een lengte van enkele honderden meters is het glad. Johan begint zelfs een sneeuwballengevecht. Het levert natuurlijk wel mooie plaatjes op en ook voor de film is het spectaculair, in korte broek in de zon en door de sneeuw. We zien nog langere tijd wat sneeuw liggen maar kunnen goed verder fietsen. Bij de grensovergang naar Tsjechië zien we een wel heel oubollig spoormuseum met enkele oude treinwagons. Het laatste stuk volgen we het nieuwe fietspad (1024) naar Volary. Het scheelt ons een klim van weer 13% al was het pad natuurlijk niet vlak! Als we het dorp binnenrijden zien we Frans al weer staan. Er is deze keer een half huis geregeld en wel voor de prijs van € 10,00 per persoon. Een koopje, in dit deel van Tsjechië gelden gelukkig nog geen westerse prijzen. Een drankje in de tuin en we worden verwend door Marleen en Sjef met een heerlijke maaltijd. Als klap op de vuurpijl heeft ze ijs toe. We willen al dagen lang een toetje wat steeds niet lukte, een geweldige verrassing dus.