Vannacht sliepen we in de jeugdherberg en dat betekende vanmorgen zelf je bed afhalen. We zijn wel erg verwend tijdens deze fietstocht want we slapen meestal in een hotel of pension. Toen we wakker werden regende het pijpenstelen en dat zag er niet goed uit. Het “Zentrum für Kinder- und Jugendmedizin der Universität Heidelberg”dat we vandaag gingen bezoeken ligt tegenover de jeugdherberg maar wij wilden natuurlijk netjes in onze oranje shirts aan komen fietsen. Het geluk was met ons, tegen de tijd dat we op weg gingen begon de zon te schijnen. Toen we bij het ziekenhuis aankwamen moesten we keurig in volgorde een rondje fietsen voor de fotograaf en toen we te snel fietsten moesten we nog een rondje. We werden ontvangen door de Professoren: Direkteur G.F.  Hoffmann, Directeur kliniek M. Lindner en hoofd laboratorium J.G. Okun. Een kennismaking en de nodige foto’s volgden. Daarna nam Prof. Dr. Hoffmann afscheid van ons en werden we rondgeleid in de verschillende laboratoria. De uitleg werd gegeven door Prof. Okun waarbij ook Prof. Lindner zich niet onbetuigd liet. We konden veel vragen stellen. De drie soorten onderzoekslaboratoria en de samenwerking met andere Europese universiteiten werden genoemd. In Europees verband wordt er gelukkig nu ook politiek aandacht aan deze ziekte besteed. Of er daardoor ook meer geld ter beschikking komt is echter de vraag. Prof. Dr. Jan Smeiting en zijn team werden alom geroemd en Nijmegen werd genoemd als “famous in the world”. Daarna kregen we een rondleiding op de kinderafdeling door Martin Lindner. Een prachtig nieuw en heel gezellig, kleurig en kindvriendelijke afdeling, wat een contrast met wat we zagen in Praag. De kindjes en hun ouders die hier verblijven hebben in ieder geval de nodige zorg en ruimte en we hopen ook op korte termijn het zo nodige medicijn. Na de overhandiging van een Biking4Energy shirt en de bidons begon voor ons de fietstocht van vandaag. Het was inmiddels 22° dus lekker warm. We genoten van het vlakke traject en het merendeels voor de wind fietsen. De rit ging dan ook lekker snel. Het enige klimwerk vandaag waren de bruggen en viaducten over snelwegen en treinbanen. We kwamen wel door verschillende leuke stadjes maar ons gevoel van vandaag deed ons denken aan Nederland. Fruitbomen, weilanden en veel graan in deze streek. Om half 5 waren we op de camping om onze nieuwe medefietsers, Frank en Selma te begroeten. Gelukkig hadden we nog de fles wijn en de zoutjes van gister in de tas dus het werd ook even heel gezellig. Daarna moesten Ria, Frans, Piet en Leny terug naar het hotel en het werd dus wel wat laat voor dit stukje geschreven was.