Vandaag is het de dag dat we vanuit Plzen even terug gaan naar Praag om een bezoek te brengen aan de Universiteitskliniek van Prof. Dr.Jiri Zeman en tegen de avond is er de receptie ter ere van Koninginnedag in de residentie van de Nederlandse Ambassadeur in Praag. Om half 10 gaan we op weg naar het station en rond 12 uur arriveren we in Praag. Jana wacht ons op en brengt ons naar het ziekenhuis. Ook de cameraman Jan Willem is er en Frank die tot assistent cameraman is benoemd. We worden ontvangen door Prof. Zeman en ook aanwezig is de chef de kliniek Viktor Kozick en biochemicus en analist Jacub Krijt (hij spreekt ook Nederlands). In de zaal waar wij zitten hebben ooit eerder 3 nobel prijswinnaars gezeten. Prof. Zeman geeft een korte lezing met dia’s over de geschiedenis van onderzoek naar energie-stofwisselingsziekte en daarna komt er een gesprek. Frans en Ria vertellen over de ervaring met hun kleindochter. Over en weer worden vragen gesteld en antwoorden gegeven. Het gaat over de politieke verantwoordelijkheid en de financiële vergoedingen in Tsjechië en in Nederland. Wij worden er stil van als je hoort hoe anders het is geregeld in Tsjechië. Na het gesprek bieden wij de artsen een Biking4Energie shirt en een bidon aan wat ze echt gaan gebruiken omdat ze zelf ook fietsen. Daarna krijgen wij een rondleiding door het ziekenhuis, de kinderafdeling voor Mitochondriële ziekten en de kinder-intensive care. Na afloop van dit bezoek hebben we nog de laboratoria gezien waar we ook een diepgevroren mitochondrie hebben gezien. Al met al een zeer indrukwekkende ochtend. Na nog een paar uurtjes in de stad werd het tijd om naar de residentie te gaan. In onze mooie oranje kleding gingen we op pad. Eerst met de metro en toen was er een aardige Tsjech die ons tot voor de deur begeleidde. We werden welkom geheten door de ambassadeur Jan Lucas van Hoorn. Toen iedereen aanwezig was hield hij een toespraak en werd het Wilhelmus gezongen. Daarna kreeg Frans het woord. Er mocht echter niet gecollecteerd worden wat Ria handig oploste door buiten te gaan staan. Er waren heel veel hapjes en drankjes en het was heel snel tijd om te vertrekken. Pech voor ons was dat er een enorme file was dus snel de metro zonder kaatje genomen en ja hoor 5 minuten te laat voor de trein. Dat betekende 2 uur wachten en pas na half een terug in het hotel. Het was een indrukwekkende dag en we weten zeker dat de ziekenhuizen in Nederland zo slecht nog niet zijn.